درست در میان جشمانت
آنجا که مرز بی شکلی
یک خم بسته ی بـزرگ
به دور غریبه هایمان کشیده
نفس زنده ی بیماری را می شنویم
که هزار قرن پیش به او گفته بودند
"مرگ حق است"
و هنوز چشمانت میخندند
و همیشه چشمانت میخندند
و من همیشه در میان چشمان آسوده ات بی شکل ام
پریشانی، تو را عاشق میکند
آسودگی تو را بزرگ
و بزرگی تو را آسوده تر
و تو دیگر هرگز پریشان نخواهی شد
Link ||