|
Saturday, January 15, 2005
وای به روزگار کسی که این وسط آدم بده از آب در بیاد انقدر عصبانیت پشت آدامسم جمع شده که اصلا بعید نمیدونم رو کسی چاقو بکشم و تا دستم باهام میاد پاره پورش کنم آدم اینجور وقتها مرد به اون گندگی رو هم که یادت میاد عین کفتر میکشه تو خرپشته و پخ پخ چه برسه به این جیگیلی خارج رفته ها و تحصیل کرده ها بگذارید چند نکته ی خیلی مهم را در این باره به استحضا برسانم بنده آدم خیلی زیادی میباشم توجه کنید میگویم زیاد نه زیادی این یعنی به هیچ چیز نپاییدم و بعید میدانم بپایم پس لطف کنید از طرف خودتان بپا های لازم را در نقاط مناسب کار بگذارید و اما در ارتباط با دیگر نشانه های این بیماری و ژن ناشناخته در یک کلام بگویم خطرناک و خود-مدیر به ویروسی که با خودش خدا حمل و نقل میکند و مثل اسب و فیل پلاستیکی سر چوب میکند و مفتی با لبخند هدیه میدهد علاقمند نشوید از ما گفتن Link || |