|
Tuesday, June 14, 2005
یک رانه ی راننده ی شدید دور من را حفاظت میکند که این روزها خیلی بزرگ شده آنقدر بزرگ شده که آثار ویرانی اش را با چشم غیر مسلح میتوانی ببینی به هر جا نگاه میکنم خراب میشود و فرش خاک درست میکند در ادامه ی راهم *** خنده دار کسانی که نشاط بچگی سر و صورت و سکنات خودآگاه و نا خودآگاهشان را ورداشته و با اقتداری که معلوم نیست از کجایشان در آمده هر جا مینشینند احساس "پدر بزرگی" یا بعضا "تقی خطر" بودن بنیاد قلمی شان را بر میدارد آدم یاد جوراب های خاکستری و بزرگ کلاه قرمزی می افتد "تولد عید شما مبارک قیو قیو" پ.ن: در ارتباط با خواندن وبلاگ این و آن از سر بی حوصلگی Link || |