|
Friday, June 02, 2006
ویژگی مشترک تمام آدمها، موسقی ها، نوشته ها، دانش ها، معماری ها، فلسفه ها، و به طور کلی سیستم هایی که من بهشون علاقه مند میشم، اینه که همگی چیزهایی هستن که در ظاهر سرشار از پراکندگی و واریانس و بی نظمی هستن اما اگه خوب بگردی و دقیق بشی، هیچ کدوم فاقد سیمتری و نظم نیستن و این یعنی من از نظم و هارمونی پنهان خوشم میاد نوعی از نظم و هارمونی که به سادگی قابل دریافت عقلی و احساسی نیست و این یعنی دو چیز رو در آن واحد دوست دارم 1- پیچیدگی در صفر 2- همگرایی در بی نهایت و از دو چیز بدم میاد 1- سادگی در صفر 2- واگرایی در بی نهایت Link || |