Wednesday, August 26, 2020
درام بودن زندگی به آدم قدرت و لاتی میدهد. اشکال کار اینجا است که حتی در اوج درام به آن عادت میکنی و کم کم فکر میکنی در کمدی سرپایی یا از آن مسخره تر در فیلم کریسمسی زندگی میکنی. هر از گاهی باید به آدم یادآوری بشود که چقدر اوضاعش درام است. مثلا خوب است آدم هایی را که مدت ها است ندیده ای و تحمل شان را هم نداری گاهی دعوت کنی که بنشینند و زندگی شان را برایت تعریف کنند. بعد از یک ساعت صحبت، به فرم ظرفی که از آب پر میشود و بعد از آن سرریز میکند، همه چیز را به خاطر می آوری، که این درام اگزوتیک انتخاب تو است، و این هیولای سه سر صد و یک چشم تویی. آن وقت احساس قدرت میکنی. آنطور که همیشه باید بکنی.
Update Required
To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.
Link || |