ضمن سلام به آقای الیوت
گمانم درست باشد که میگویند همه ی پدیده های این دنیا سیکلیکال اند.
و این منم، زنی تنها، در آستانه ی سیکل دوم تخم گذاری کفترها در گودی انگشتان جوهری ام.
در جایی که ارواح راجع به لجستیک زندگی حرف میزنند، آدم احساس خفگی میکند.
مرده اند و خاک شده اند و باد به هوا شوتشان کرده،
و به جای آنکه با باد زوزه بکشند و تناسب را رعایت کنند، راجع به خواص آنتی اکسیدان کره ی بادم زمینی و مقدمات گرفتن وام مسکن برای بار چهارم ور ور میکنند.
همانقدر که افسردگی و وسواس و اسکیزوفرنی بیماری اند،
احساس بستگی و پیوند با دیگران کردن هم بیماری است.
اینکه فکر کنی سرنوشت تو با کسی یا کسانی گره خورده را میگویم،
اصلا اگر آدمی خودخواه و گسسته نباشد، سرنوشتی ندارد،
و راستش چنین آدم بیماری اگر برود وسط گندم ها خودش را بکارد سنگین تر است.